Morwa

 

MORWA (Morus)

Morwa występuje w kilkunastu gatunkach, w Polsce uprawiana jest głównie morwa biała i czarna, a także rzadziej spotykana morwa Górska i morwa czerwona. Owoce morwy są bogate w cukry, często wykorzystywane są do wyrobu soków, dżemów, konfitur, a także wina. Mają działanie przeciwmiażdżycowe i obniżające poziom cukru we krwi. Sprzyjają odchudzaniu.

Morwa biała (Morus alba)

 to duży kulisty krzew lub drzewo, dorastające do 20 m wysokości. Kwiaty morwy są niepozorne, męskie i żeńskie, tworzące oddzielne, zielonkawe kwiatostany, rozwijają się jednocześnie z liśćmi. Owoce mają słodki, lekko mdły smak, przypominają z wyglądu jeżyny. Mają 2 cm długości i dojrzewają nierównomiernie od lipca do sierpnia spadając na ziemię.  Kolor dojrzałych owoców morwy białej zależy od ilości zawartych w niej antocyjanów. Owoce początkowo mają kolor biały, później zmieniają barwę na jasnoczerwoną, w pełni dojrzałe zaś są fioletowo-czarne.

 Morwa biała dobrze znosi przycinanie i może być wykorzystywana jako żywopłot lub szpaler.  Jest odporna na zanieczyszczenia, ma silny system korzeniowy.

Morwa odmiany Pendula ma silnie zwisające gałęzie, nieregularną, parasolowatą koronę.

Morwa czarna (Morus nigra)

to ładne, często pochyłe drzewko z ciemnozielonymi, sercowatymi liśćmi, które jesienią zmieniają barwę na złotą. Ma grubsze liście i bardziej smaczne owoce niż morwa biała. Owoce są czarne, i nieco większe, osadzone na krótkich szypułkach. W Polsce gatunek ten może przemarzać.

UPRAWA 

Morwy lubią stanowiska ciepłe i słoneczne, dobrze rosną na lekkiej glebie z dużą zawartością próchnicy i wapnia. Dobrym stanowiskiem są miejsca przy ścianach od strony południowej. Morwy są samopylne.

Dawniej morwy uprawiano ze względu na liście stanowiące pokarm gąsienic jedwabnika.

Owoce morwy są ulubionym przysmakiem ptaków.

CHOROBY

Zamieranie gałęzi (rak)- spowodowane zakażeniem ran po cięciu lub uszkodzeniu przez wiatr.